373 & 374 & 375

کمک به تشخیص عفونت هلیکوباکتر پیلوری در بزرگسالان و درمان مؤثرتر بیماران دچار زخم معده، دوازدهه و گاستریت مزمن فعال.پایش بیماران پس از درمان.

الایزا (ELISA)

سایر نام ها: تست سرولوژیکی هلیکوباکتر پیلوری، Helicobacter pylori Antibody Serology، Peptic Ulcer An

نوع نمونه قابل اندازه گیری: سرم برای آنتی بادی و مدفوع برای آنتی ژن.

1 ml

نمونه به مدت 7 روز در 4oC و 14 روز در 20oC- پایدار است.

زنجيره سرد

توصیه می شود از مصرف آنتی بیوتیک و آنتی اسید قبل از انجام آزمایش اجتناب گردد.

توصیه می شود از مصرف آنتی بیوتیک و آنتی اسید قبل از انجام آزمایش اجتناب گردد.

ü نمونه سرم با همولیز و لیپمیک شدید مورد قبول نمی باشد.ü ذوب و فریز مکرر نمونه مورد قبول نمی باشد.

ND

هلیکوباکتر پیلوری (H.Pylori) ﻳﻚ ﺑﺎﻛﺘﺮي ﻣﺎرﭘﻴﭽﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺳﺎل 1982 ﺑﺎ ﻛﺸﺖ ﻣﻮﻛـﻮس ﻣﻌـﺪه و ﺗﻮﺳـﻂ B.J.Marshall ﻛـﺸﻒ ﺷﺪه اﺳﺖ . ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻧﺸﺎن ﻣﻴﺪﻫﺪ ﻛﻪ ﺣﻀﻮر H.Pylori ﺑـﺎ ﺗﻌـﺪاد زﻳﺎدي از ﺑﻴﻤﺎرﻳﻬﺎي ﻣﻌﺪه از ﺟﻤﻠﻪ ﮔﺎﺳـﺘﺮﻳﺖ ، زﺧـﻢ ﻣ ﻌـﺪه و دوازدهه ، ﺳﻮء ﻫﺎﺿﻤﻪ ، آدﻧـﻮ ﻛﺎرﺳـﻴﻨﻮﻣﺎي ﻣﻌـﺪه و ﻟﻨﻔﻮﻣـﺎ در ارﺗﺒـﺎط است. اﻳﻦ ﻣﻴﻜﺮو ارﮔﺎﻧﻴـﺴﻢ در 98-95% ﺑﻴﻤــﺎران ﻣﺒــﺘﻼ ﺑــﻪ زﺧــﻢدوازدهه و 90% - 60 % ﺑﻴﻤــﺎران ﻣﺒــﺘﻼ ﺑــﻪ زﺧــﻢ ﻣﻌــﺪه وﺟــﻮد دارد. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻧﺸﺎن داده اﺳﺖ ﻛﻪ ازﺑﻴﻦ ﺑﺮدن ﻣﻴﻜﺮو ارﮔﺎﻧﻴﺴﻢ ﺑﺎ درﻣﺎن ﻫﺎي ﺿﺪ ﻣﻴﻜﺮوﺑﻲ ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﺑﻴﻤﺎري را ﺑـﻪ ﻣﻘـﺪار زﻳـﺎدي از ﺑﻴﻦ ﺑﺮده و در درﻣﺎن ﺑﻴﻤﺎري ﻣﺆﺛﺮ اﺳﺖ .

عدم وجود آنتی بادی در سرم و عدم وجود آنتی ژن در مدفوع

تفسیر: هلیکوباکتر پیلوری به طور محتمل با زخم معده ، دوازدهه و گاستریت مزمن فعال مرتبط است. بیماران دچار زخم معده اغلب دارای سطوح بالای آنتی بادی سرمی بر علیه باکتری و آنتی ژن اختصاهی باکتری در مدفوع می باشند. سنجش کیفی H. Pylori در مدفوع به روش آنزیم ایمونو اسی، غیر تهاجمی و با حساسیت بالا (97% - 81%) و اختصاصیت بسیار بالا (100%- 98%) می باشد. روشهای متداول ایمونواسی برای تشخیص آنتی بادیهای H. Pylori بسیار آسان و غیر تهاجمی و در عین حال دقیق (حساسیت بیش از 85%) می باشد. بنابراین در مقایسه با سایر روشهای تهاجمی نظیر آندوسکوپی و بیوپسی روشی مطلوبتری می باشد. سازمان جهانی غذا و دارو (FDA) این تست را جهت تشخیص اولیه و درمان بیماری مورد تأیید قرار داده است. حتی بعد از درمان عفونت H. Pylori ممکن است آنتی بادی آن تا یک سال در سرم قابل تشخیص باشد. افزایش مقادیر IgG نشاندهنده عفونت فعال و پیشرفت عفونت می باشد. IgG نسبت به سایر آنتی بادیها پایدار تر است و مدت طولانی تری در سرم باقی می ماند. اندازه گیری IgA به دلیل تمرکز باکتری H. Pylori در مخاط معده و سایر نقاط دستگاه گوارش و تولید آنتی بادی

سرم های شدیداً لیپمیک (بیشتر از 20 mg/ml تری گلیسرید)، ایکتریک (بیشتر از 0.4 mg/ml بیلی روبین) و همولیز (بیشتر از 10 mg/ml هموگلوبین)در نتایج آزمون تداخل ایجاد می کنند.در هفته اول عفونت ممکن است آنتی بادی قابل تشخیص نباشد و به طور کاذب منفی گزارش شود.در افراد مبتلا به عفونت گذشته ممکن است تیتر مثبت بالا گزارش گردد، بدون آنکه دچار عفونت فعال باشند.آزمایشات سرولوژیکی منفی کاذب در بیماران مبتلا به نقص سیستم ایمنی مانند بیماران دیالیزی، سرکوب سیستم ایمنی پس از پیوند، افراد مسن و ... مشاهده می شود.در صورت استفاده از روشهای سرولوژیک که تنها قادر به تشخیص IgG و IgA باشند، امکان نتایج منفی کاذب در هفته های اول آلودگی وجود دارد

30 روز در دمای 20- درجه سانتیگراد