305

حصول اطمینان از اینکه آیا تخمک گذاری در یک چرخه قاعدگی طبیعی رخ داده است. بررسی عملکرد جفت در دوران بارداری. بررسی برخی از بیماران مبتلا به تومورهای آدرنال و یا بیضه. اندازه گیری پروژسترون در ارزیابی نازایی بکار می رود. اندازه گیری پروژسترون در تشخیص حاملگی خارج رحمی و سقط جنین مؤثر است.

ELISA

پروژسترون، Progesterone Assay

سرم، پلاسما، بزاق

ml 1

'2-8

زنجیره سرد

مشخصات کامل بیمار

با رعایت اصول نمونه گیری از بیمار، نمونه خون وریدی گرفته و آن را در لوله یا ویالهای های با درپوش قرمز جمع آوری کنید.پس از نمونه گیری، محل خونگیری را از لحاظ خونریزی یا هماتوم بررسی نمایید.در صورت استعمال داروهای مؤثر بر نتایج آزمایش، آن را در برگه آزمایش یادداشت نمایید.از جمع آوری نمونه سرم لیز، ایکتریک و یا لیپمیک اجتناب نمایید.. تاریخ آخرین قاعدگی (LMP) بیمار و هفتة حاملگی را روی برگه آزمایشگاه ذکر کنید.

نام و نام خانوادگی سن و جنس بیمار

همولیز شدید نمونه. ذوب و فریز مکرر نمونه.

نیاز به ناشتایی نمی باشد در صورت کاوش با RIA بیمار نباید اخیراً در معرض ایزوتوپ رادیواکتیو قرار گرفته باشد. از استعمال داروهایی چون استروژن، پروژسترون و کلومیفن، 24ساعت قبل از انجام ازمایش اجتناب نمایید.

اطلاعات تکمیلی: پروژسترون به طور طبیعی بدنبال تخمک گذاری از جسم زرد تخمدان ترشح می شود. در چند هفته اول بارداری، پروژسترون توسط جسم زرد ترشح می شود. سپس جفت ساخت پروژسترون را آغاز می کند. سطح پروژسترون سرم و غلظت متابولیتهای ادراری آن (مانند پرگناندیول) در طی نیمه دوم سیکل طبیعی تخمک گذاری (حدود روز 21 ) بسیار بالا می رود. سطح پروژسترون اطلاعاتی راجع به زمان وقوع تخمک گذاری در اختیار می گذارد. به علت افزایش سریع سطح پروژسترون بدنبال تخمک گذاری، اندازه گیری پیاپی آن برای تعیین وقوع تخمک گذاری و در صورت وقوع، تعیین زمان دقیق آن استفاده میگردد. همچنین اطلاعات ارزشمندی در مورد زنانی که برای باردار شدن دچار مشکل می باشند نیز فراهم می آورد. پس از تخمک گذاری سطح پروژسترون پلاسما به همراه هورمون LH رو به افزایش گذاشته و این افزایش 10- 6 روز ادامه می یابد. سپس سطح آن کاهش پیدا می کند و خونریزی آغاز می شود. در دورا ن بارداری سطح پروژسترون به سبب تولید آن توسط جفت، افزایش می یابد. سنجش مکرر آن برای ارزیابی وضعیت جفت در موارد بارداری پر خطر استفاده می شود. امروزه سنجش پروژسترون برای پایش تجویز پرو

menopause : 0.1-1.0 Lut. Phase : 4.0-46 Foll.phase : 0.1-1.4

● در یک زن حامله با خونریزی سه ماه اول حاملگی اگر پروژسترون سرم بیشتر از 250 ng/dl باشد بیان‏گر یک حاملگی طبیعی داخلی رحمی است در حالیکه مقادیر کمتر از 150 ng/dl پیش‏گویی کننده یک حاملگی غیرطبیعی خواهد بود. با این حال پروژسترون سرم قادر نیست یک حاملگی خارج رحمی (EP ) را از یک حاملگی داخل رحمی غیرطبیعی افتراق دهد. ● استفاده از سطوح پروژسترون سرم همراه با سطوح β-hCG ممکن است در افتراق حاملگی طبیعی داخل رحمی از حاملگی غیرطبیعی داخل رحمی یا EP کمک‏کننده باشد (Cutoff: 15 ng/ml). سطوح پروژسترون و β-hCG در حاملگی‏های غیرطبیعی پایین‏تر است. ● اندازه گیری پروژسترون در ارزیابی نازایی بکار می رود. به این صورت که غلظت پروژسترون در روز 21 قاعدگی اگر بیشتر از 10 µg/ml باشد معمولاً نشانه لوتئینیزاسیون (تولید جسم زرد) کافی می‏باشد . با بیوپسی آندومتریال بین روزهای 24 و 26 میتوان فاز ترشحی آندومتر را ارزیابی کرد. ● اندازه گیری پروژسترون در مونیتورینگ بیمارانی که تخمک‏گذاری در طی القاء با hCG ، hMG، FSH / LHRH یا کلومیفن داشته‏اند، مفید می باشد. افزایش سطح: تخمکذاری، کیستهای زرده ای تخمدان،

در بعضی سنجش‏ها، غلظت‏های بالای 17 – هیدروکسی پروژسترون بطور کاذب سطوح پروژسترون را بالا می‏برد. مصرف اخیر رادیوایزوتوپها می تواند بر نتایج آزمون که به روش رادیو ایمونو اسی انجام می گردد اثر بگذارد. مصرف رادیو نوکلئیدها قبل از آزمایش نیز بر نتایج تأثیر می گذارد. حمل و نقل نامناسب نمونه موجب همولیز می گردد که ممکن است بر نتایج اثر بگذارد. دارو هایی که موجب تداخل در نتایج آزمایش می شوند عبارتند از : استروژن، پروژسترون و کلومیفن. در بیماران تحت درمان با دوز بالا بیوتین (برای مثال،>5 mg/day )، هیچ نمونه نباید حداقل تا 8 ساعت پس از تزریق بیوتین گرفته شود. قرص های ضد بارداری باعث کاهش کاذب سطح پروژسترون می گردد.

30 روز در دمای 20- درجه سانتیگراد