222

تأیید و پایش حاملگی یا سقط جنین. به عنوان مارکری جهت تشخیص یا پی‏گیری بیماران مبتلا به نئوپلاسم‏های تروفوبلاستیک حاملگی، بررسی حاملگی خارج رحمی (در معرض خطر)‌

سایر روشها: ELISA، IRMA، آگلوتیناسیون لاتکس (LA)، مهار آگلوتیناسیون (AIT)، سنجش سرمی رادیورسپتوری (R

Chorionic Gonadotropin, Human, Beta-hCG; Beta Human Chorionic Gonadotropin, Beta-HCG, βHCG Titre تس

سرم، ادرار تازه

سرم: 0.6 ml ادرار: 2 ml

پایداری نمونه سرم در دمای اتاق 8 ساعت، در دمای4˚C به مدت یک هفته و در -20˚C به مدت 6 ماه می باشد. ادرار در دمای 25˚C به مدت 4 ساعت و در دمای 4˚C به مدت 3 روز پایدار است.

زنجیره سرد

مشخصات کامل بیمار

با رعایت اصول نمونه گیری از بیمار، نمونه خون یا ادرار گرفته نمونه خون را در لوله های با درپوش قرمز جمع آوری کنید و نمونه ادرار را در ظروف پلاستیکی یکبار مصرف جمع آوری نمایید. دانستن سن و جنس بیمار حائز اهمیت است. آن را در برگه آزمایش یادداشت نمایید. از جمع آوری نمونه سرم لیز، ایکتریک و یا لیپمیک اجتناب نمایید. همچنین حتی الامکان از جمع اوری ادرار آلوده یا کدر اجتناب شود. نمونه‏ های توربید (کدر) ادرار پیش از انجام تست سانتریفوژ شوند. آزمایشگاه می بایست فرمی از اطلاعات فردی و شرایط بالینی بیمار را تکمیل نموده و مستند نماید. اهمیت مراقبتهای دوران بارداری را به بیمار گوشزد نمایید.

نام و نام خانوادگی سن و جنس بیمار

ü نمونه ادراری که بطور واضح آلوده شده، ü وزن مخصوص پایین ادرار، ü پروتئینوری، لیپمی واضح یا توربید بودن ادرار، ü همولیز شدید سرم، ü لوله یا ظرف بدون برچسب یا با برچسب اشتباه.

نیاز به ناشتایی یا آمادگی خاصی نمی باشد .در صورتی که تست بر روی ادرار انجام می‏شود، نمونه ابتدای صبح به علت داشتن بالاترین غلظت ارجح می‏باشد. . جهت تشخیص حاملگی، حدود 10 روز پس از آخرین اینتر کورس(مقاربت جنسی) به آزمایشگاه مراجعه نمایید. در صورت استفاده از سنجش RIA ، بیمار نباید مواجهه اخیر با مواد رادیواکتیو داشته باشد.

اطلاعات تکمیلی: HCG هورمونی است که در خانم‌های باردار توسط جفت ساخته می‌شود. این هورمون 10 روز پس از عدم رخ دادن قاعدگی قابل تشخیص خواهد بود (با روش‌های جدیدتر می‌توان بین 5 تا 7 روز بعد نیز تشخیص داد). وجود HCG طی اولین هفته‌های بارداری جهت نگهداری از جسم زرد ضروری است. تولید HCG باعث تثبیت بارداری در 8 تا 10 هفته ابتدایی می‌شود. مقدار این هورمون در هفتۀ 10 بارداری به بیشترین حد خود می‌رسد و تا آخر بارداری به مرور کاهش می‌یابد و بعد از زایمان طی چند هفته به میزان غیر قابل تشخیصی می‌رسد. HCG به وسیله تومورهای تخم لقاح یافته (Germ Cell)نیز تولید می‌شود. در مردان نیز جهت بررسی وجود تومورهای بیضه این آزمایش درخواست می‌گردد. جهت پایش سقط جنین و تومورها این آزمایش به صورت ‌سریالی درخواست می‌شود. در روزهای ابتدایی بارداری، هر دو تا سه روز، میزان هورمون دو برابر می‌شود ولی در حاملگی خارج رحمی میزان هورمون به کندی بالا می‌رود.

تفسیر: تست hCG ادرار یا سرم استاندارد طلایی برا پی بردن به حاملگی است. در حاملگی طبیعی، سطوح hCG در هنگام لانه‏گزینی جفت افزایش یافته و در هفته 12- 8 به پیک می‏رسد. هر چند که تست‏های جدیدتر ادرار کاملاً حساس هستند، با این حال نتایج منفی کاذب در اوایل حاملگی می‏تواند اتفاق افتد. در چنین مواقعی اگر مشکوک به حاملگی نابه‏جا هستید کاوش‏های سریال hCG و پروژسترون سرم ممکن است ارزشمند باشند. در اوایل سه ماه اول حاملگی (هفته اول و دوم)، غلظت‏های hCG سرم 50-500 mIU/ml (50-500 IU/L) می‏باشند. تست‏های حساس کنونی می‏توانند حاملگی را مدت کوتاهی (2 تا 3 روز) پس از لانه‏گزینی تخم ردیابی کنند. در هفته 4-3 حاملگی غلظت hCG از 500-10000 mIU/ml می‏باشد. پیک‏های سطح hCG سرم در طی ماه‏های دوم و سوم حاملگی است(30000-100000 mIU/ml) . استفاده از سرم برای آزمایش حاملگی ممکن است حساسیت تست را افزایش دهد. اگر غلظت‏های hCG با وضعیت بالینی همخوانی نداشته باشد تکرار دوره‏ای hCG و تعیین مقدار پروژسترون ممکن است مفید باشد. به علت کلیرانس آهسته، hCG ممکن است تا 4 هفته پس از سقط در سرم یا ادرار ردیابی شود. هنگامی که

نتایج ممکن است در ابتدای حاملگی یا هنگامی که وزن مخصوص ادرار پایین است منفی شوند. هماچوری (هموگلوبین در ادرار) و پروتئینوری (پروتئین در ادرار) ممکن است سبب نتایج مثبت کاذب گردند. همولیز ممکن است سبب تداخل در نتایج تست شود. چنانچه آزمونها بسیار زود و در اوایل بارداری و قبل از آن که سطح HCG به حد قابل ملاحظه ای برسد انجام شوند، ممکن است نتایج منفی کاذب گردند. آزمون های بارداری با استفاده از ادرار بر حسب رقت ادرار تغییر می کند. سطح HCG در ادرار رقیق ممکن است غیر قابل اندازه گیری باشد.

30 روز در دمای 20- درجه سانتیگراد