687

ارزیابی کنترل دراز مدت دیابت و چگونگی روند درمان بیماران دیابتی. این آزمون شاخص دراز مدت (6 الی 8 هفته) میانگین سطح گلوکز خون بیمار است.

روش مرجع: HPLC روش ارجح: کروماتوگرافی تعویض یونی روشهای متداول: Tina-quant (Roch)، EP ( آگارز ژل)، ک

هموگلوبین گلیکوزیله، HA1C,Blood , Glycosylated Hb , Glyco HGb

خون کامل (EDTA یا هپارینه)، گلبول های قرمز شسته شده یا همولیزات

3 ml

در دمای C◦ 4 به مدت 7 روز و در دمای اتاق به مدت 24 ساعت پایدار است.

زنجیره سرد

سن و جنس بیمار و سابقه بیماری آن را یادداشت کنید.

1. محل خونگیری را از نظر خونریزی بررسی نمایید. 2. دانستن سابقه بیماری دیابت حائز اهمیت می باشد. 3. از لخته شدن نمونه خون اجتناب گردد.

نام و نام خانوادگی سن و جنس بیمار

نمونه لخته قابل قبول نمی باشد.

1. نیاز به ناشتایی نمی باشد. 2. نمونه در ویال های مخصوص HbA1C ریخته شود.

• مقادیر اندازه گیری شده تحت تأثیر نوسانات روزانه قند و همچنین عواملی مانند ورزش یا تغذیه اخیر نمی باشد. • توصیه می شود هموگلوبین گلیکوریله در افراد دیابتیک باید هر 4- 3 ماه اندازه گیری شود. • در موقعیت های کلینیکی مانند دیابت، حاملگی یا درمان شدید هر 4 هفته اندازه گیری انجام شود. • از آزمایش های مرتبط می توان به اندازه گیری قندخون، گلوکز ادرار، تست تحمل گلوکز، گلوکز پس از صرف غذا، گلوکاگن و سنجش انسولین اشاره کرد.

هدف های درمانی کنترل گلیسمی بزرگسالان : اقدام پیشنهادی برای درمان Hb1AC بالای 8% می باشد. اقدام پیشنهادی برای کودکان Hb1AC بالای 8% و برای نوجوانان و جوانان Hb1AC بالای 7.5% می باشد. هدف درمان پایین آوردن Hb1AC به کمتر از 7% می باشد. افزایش سطح: 1- بیماران دیابتی که بیماری آنان به تازگی تشخیص داده شده است. 2- بیمار دیابتی که به اندازه کافی کنترل نشده باشد، یا بیمار رعایت نکند. 3- هیپرگلیسمی غیر دیابتی (مانند پاسخ استرس حاد، سندرم کوشینگ، فئوکروموسیتوم، گلوکاگونوما، درمان با کورتیکواستروئیدها، آکرومگالی) 4- دیابت بارداری کاهش سطح: 1- کم خونی همولیتیک 2- خونریزی مزمن 3- نارسایی مزمن کلیه

1- هموگلوبینوپاتی ها 2- افزایش طول عمر گلبول قرمز 3- هموگلوبین کاربامیله در بیماران اورمیک، هیدروکلروتیازید، مورفین، پروپرانول و HbF موجب اختلال در اندازه گیری صحیح HbA1C می گردند.

7 روز در دمای یخچال