6

سنجش کلی و غیر مستقیم عملکرد کلیه و سرعت تصفیه گلومرولی (GFR) بررسی عملکرد کبدی تشخیص افتراقی اورمی (ازتمی) قبل کلیوی، کلیوی و بعد از کلیوی از یکدیگر به همراه تست کراتینین.

روش مرجع: روش تاکوفورزیس که از آنزیم گلوتامات دهیدروژناز استفاده می شود.

اوره خون، نیتروژن اوره خون، Urea Nitrogen, Blood or serum

سرم

0.5 میلی لیتر

نمونه به مدت 24 ساعت در دمای اتاق، 7 روز در C˚4 و یک سال در C˚20- سانتی پایدار است.

زنجیره سرد

سن و جنس بیمار و سابقه بیماری آن را یادداشت کنید.

اجتناب از مصرف فلوئورید سدیم- اجتناب از مصرف آمونیوم هپارین -اجتناب از لیز شدن نمونه

نام و نام خانوادگی سن و جنس بیمار

همولیز شدید نمونه موجب رد آن می شود.

ناشتایی به مدت14-8 ساعت ضروری می باشد. دقت نمایید تا سرم همولیز نگردد.

زنان و کودکان در مقایسه با مردان به علت حجم توده ی غضلانی کمتر، Bun پایین تری دارند. تقریباً تمامی بیماران کلیوی دفع ناقص اوره و افزایش BUN دارند. ساخت اوره به کبد بستگی دارد. از این رو بیماری شدید کبدی می تواند موجب کاهش ساخت BUN گردد. بنابراین BUN ارتباط مستقیم با عملکرد متابولیکی کبد و فعالیت دفعی کلیه دارد. تغییرات مصرف پروتئین ها می تواند بر سطح BUN تأثیر بگذارد. رژیم های غذایی کم پروتئین موجب کاهش BUN و رژیم سرشار از پروتئین سبب افزایش سطح آن می گردد. وضعیت آب بدن نیز بر سطح آن تأثیر می گذارد. زیادی آب در بدن موجب رقیق شدن BUN و کاهش سطح آن می گردد. کم آبی سبب تغلیظ BUN و افزایش آن می شود.

تفسیر: آزمایش BUN، میزان نیتروژن اوره را اندازه گرفته و بعنوان اندیکس عمده در در عملکرد گلومرولی و تولید و ترشح اوره مطرح می باشد. کاتابولیسم سریع پروتئین در کبد و اشکال در عملکرد کلیه ها باعث بالا رفتن BUN می شود. در افزایش سریع تولید اوره، نکروز بافتی، کاتابولیسم پروتئین، افزایش ترشح سرعت ترشح نیتروژن اوره توسط کلیه ها دیده می شود.

افزایش دهنده ها: رژیم پر پروتئین، کم آبی، مراحل آخر بارداری و مصرف یکسری از داروها از قبیل آلوپورینول، آمینوگلیکوزیدها، سفالوسپورین ها، هیدرات کلرال، سیس پلاتین،فوروزماید، گوانتیدین، ایندومتاسین، متوترکسات، متیل دوپا، و داروهای نفروتوکسیک. کاهش دهنده ها: رژیم کم پروتئین، پر آبی مصرف یکسری از داروها از قبیل کلرامفنیکل و استرپتومایسین.

30 روز در دمای 20- درجه سانتیگراد