02136901510 09392235511     تهران،پیروزی، صددستگاه، کوچه ایلخان، پلاک 12، طبقه اول، واحد1

آزمایشات

Renin


مورد استفاده

ارزيابي بیماران دارای فشار خون بالا ( هايپرتانسيون). تشخيص افتراقي آلدوسترونيسم اولیه (آدنوم آدرنال،کارسینوم و هیپرپلازی آدرنال قشری) از آلدوسترونيسم ثانویه (بیماری رنووسکولار، تخلیه نمک، انباشت پتاسیم، نارسایی قلبی همراه با آسیت، بارداری و سندرم بارتر).


نام های مشابه

فعاليت رنين پلاسما ( PRA )، Plasma Renin Activity


نوع نمونه

پلاسماي EDTA دار ( از نمك سديم استفاده شود)


حجم نمونه

ml 2


نگهداری نمونه

پس از جداسازی پلاسما، نمونه سريعاً در فريزر ◦c 20 – قرار داده شود. پایداری نمونه در این دما 14 روز است.


حمل و نقل نمونه

زنجيره سرد


نیازهای همراه نمونه

مشخصات کامل بیمار


راهنمای جمع آوری نمونه

توسط سرنگ های سرد شده از بیمار در وضعیت نشسته، ایستاده یا خوابیده نمونه گیری نمایید. نمونه گیری از ورید محیطی صورت گیرد. نمونه را در درون لوله های سرد شده با درب بنفش (EDTA دار) بریزید و به آرامی سروته نموده تا به خوبی مخلوط گردد. هپارين موجب كاهش كاذب نتایج مي شود. بهتر است تورنيكه را بلافاصله قبل از پایان خونگيري باز کنید، زيرا استاز موجب كاهش سطح رنين مي شود. وضعیت بیمار در طی نمونه گیری، وضع رژیم غذایی وی و زمان نمونه گیری را بر روی برگه آزمایش ثبت نمایید. هرگونه دارویی که بیمار در حال حاضر مصرف می نماید را ثبت نمایید. بلافاصله نمونه EDTA دار را در یک حمام آب یخ قرار داده تا کاملا سرد شود. بلافاصله پس از سرد شدن، نمونه پلاسما را توسط سانتریفیوز یخچالدار جدا نموده و فوراً به ویال های پلاستیکی انتقال داده و تا زمان آزمایش فریز نمایید. در صورت نمونه گیری در خارج آزمایشگاه، نمونه را بر روی یخ خشک قرار داده و سریعاً به آزمایشگاه انتقال دهید. محل خونگیری را از لحاظ خونریزی بررسی نمایید. برای انجام آزمون تحریکی، خون در دو حالت خوابیده و ایستاده گرفته می شود. به بیمار تذکر دهید که پس از ا


اطلاعات لازم از بیمار

نام و نام خانوادگی سن و جنس بیمار


معیار رد نمونه

هموليز يا لخته بودن نمونه موجب رد نمونه مي شود. نمونه سرم مورد قبول نمی باشد. آمادگی غیر صحیح بیمار و نمونه ای که به درستی نمونه گیری، جداسازی، انتقال و نگهداری نشده باشد مورد قبول نمی باشد.


آمادگی لازم قبل از نمونه گیری

بيمار بايد به مدت 2 ساعت قبل از نمونه گيري در وضعيت ثابت ايستاده یا نشسته و یا خوابیده باشد. بیمار میبایست به مدت 3 روز قبل از انجام آزمایش رژیم غذایی طبیعی خود را حفظ نموده و مقدار سدیم خود را در حدود 3 گرم در روز محدود نماید. با دستور پزشک، بیمار میبایست از مصرف داروهایی از قبیل دیورتیک ها (داروهای مدر)، استروئیدها، داروهای ضد فشار خون، گشادکننده های عروق، ضد بارداری خوراکی و شیرین بیان، 4- 2 هفته قبل از انجام آزمایش اجتناب کند.


اطلاعات بالینی

رنین کاتالیزور تبدیل شدن آنژیوتانسینوژن به آنژیوتانسین I است. آنژیوتانسین I نیز به آنژیوتانسین II تبدیل می‏شود که پپتیدی فعال از نظر بیولوژیک و دارای دو اثر است: 1- تحریک ترشح آلدوسترون از آدرنوکورتیکال (قشر فوق کلیه) 2- فعالیت وازوپرسسوری مستقیم (منقبض کننده عروق). تمایل بالینی به اندازه‏گیری رنین پلاسما (PR) متمرکز بر بیمارانی است که آلدوسترون آنها بالاست. دو نوع افزایش آلدوسترون وجود دارد: 1. هیپرآلدوسترونیسم اولیه (سندرم کان)که افزایش آلدوسترون اتونوم به واسطه آدنوم یا هیپرپلازی آدرنال است.2. هیپرآلدوسترونیسم ثانویه که در آن افزایش آلدوسترون پاسخی فیزیولوژیک به پروسة بیماری مثل نارسایی قلب، سیروز، هیپرتانسیون رنوواسکولر، تومور مترشحه رنین، درمان با دیورتیک یا استفراغ طولانی مدت است. در هیپرآلدوسترونیسم اولیه PR مشخصاً پایین است در حالیکه در هیپرآلدوسترونیسم ثانویه PR مشخصاً بالاست.


تفسیر

تفسیر: در آلدوسترونیسم اولیه ترشح آلدوسترون افزایش و ترشح رنین پلاسما (PR) کاهش می یابد. در مقابل در آلدوسترونیسم ثانویه هم میزان آلدوسترون و هم PR افزایش می یابد. v 1. قرار دادن بیمار بر روی رژیم کم سدیم به مدت 5 تا 7 روز و اندازه‏گیری PR پایه (8 صبح) و 2 ساعت پس از اینکه بیمار بلند شده و قدم زده است. 2. همانند بالا به همراه یک دیورتیک همچون فورزماید که یک تحریک حداکثر را سبب می‏شود. 3. ناتوانی در سرکوب آلدوسترون بالا توسط انفوزیون سالین (تزریق نمک). هنگامی که مشکوک به هیپرآلدوسترونیسم اولیه هستید، PR باید با مقادیر همزمان آلدوسترون سرم و اطلاعات مربوط به متغیرهای پره‏آنالیتیک تفسیر شود. الکترولیت‏های سرم یا پلاسما هم مورد نیازند. ● در هیپرآلدوسترونیسم ثانویه PR پایه بالاست که بیانگر یک پاسخ فیزیولوژیک طبیعی به تخلیه حجم یا کاهش جریان خون مؤثر کلیوی است.


احتیاط ها

بارداری کاهش مصرف نمک افزایش مصرف شیرین بیان و کافئین تغییرات ریتم شبانه روزی ( سیرکادین ریتم) وضعیت بدن (خوابیده یا ایستاده) داروهای فزاینده سطح رنین: داروهای ضد فشار خون بالا، مهارکننده های آنزیم مبدل آنزیوتانسین ( ACE)، دیورتیکها، استروژنها، ضدبارداری خوراکی (OCP)، رادیوایزوتوپها و گشادکننده های عروقی (وازودیلاتورها). داروهای کاهنده سطح رنین: بتا بلوکرها، کلونیدین، پتاسیم، شیرین بیان و رزرپین.