265

تشخيص و تست تأییدیه لوپوس اريتمايوز سيستميك (SLE). پایش دوره بالینی و پيگيري پاسخ به درمان لوپوس اريتمايوز سيستميك (SLE). تشخیص لوپوس اريتمايوز القاء شده با دارو و نفریت لوپوسی.

Immunochemiluminescence

Anti DNA Ab، آنتي بادي ضد DNA دو رشته اي،DNA Double-Stranded (dsDNA) Ab IgG Anti-DS DNA Antibody

سرم

0.5 میلی لیتر

در 4 درجه سانتي گراد به مدت 72 ساعت و در ◦c20- تا 21 روز پایدار است.

زنجیره سرد

مشخصات کامل بیمار

نمونه سرم جدا شده بالافاصله در داخل يخچال قرار گيرد.

نام و نام خانوادگی سن و جنس بیمار

هموليز مي تواند موجب تغيير نتايج آزمايشگاهي مي شود.

نیاز به ناشتایی یا آمادگی خاصی نمی باشد.

اندازه گیری آنتی بادی ضد دو رشته DNA (Anti-ds-DNA) به وسیله ایمونوفلوئورسنت غیر مستقیم روش غربالگری در اشخاص مبتلا به SLE محسوب می شود. در برخی موارد روش ایمونوفلوئورسنت غیر مستقیم نتایج منفی کاذب بدنبال دارد. بنابراین روش حساستر اما غیر اختصاصی EIA ارجح می باشد. منفی شدن آزمایش به روش ایمونوفلوئورسنت غیر مستقیم دلیل بر رد وجود Anti-ds-DNA نیست. استفاده از روشهای ELISA در اشخاص مشکوک به SLE توصیه می شود. Anti-ds-DNA قدرت فعال کردن کمپلمان و تمایل به ایجاد کمپلکس ایمنی را داراست. این کمپلکس می تواند در گلومرول های کلیه رسوب نموده و ایجاد آسیب نماید (گلومرولونفریت لوپوسی). تست مرتبط با این آزمون تست آنتی بادی ضد هسته (ANA) می باشد که در ارتباط با SLE می باشد.

Neg:<0.9/ Bor:0.9-1.1/ Pos: >1.1

تفسیر: این آنتی بادی در نزدیک به 65% تا 80% مبتلایان به SLE فعال وجود دارد. همچنین بندرت در سایر بیماریهای روماتیسمی و بیماریهای دیگر از قبیل هپاتیت مزمن، مونو نوکلئوز عفونی و سیروز صفراوی وجود دارد. پاسخ به درمان مناسب این بیماری موجب کاهش تیتر Anti-ds-DNA می شود و وخیم شدن SLE به ویژه با آغاز گلومرولونفریت لوپوسی، موجب افزایش آن می گردد. بیماران دچار SLE نهفته، دارای مقادبر نزدیک به منفی می باشند. افزایش سطح :ü لوپوس اريتمالوز سيتميك ü هپاتيت مزمن ü منونوكلئوز عفوني ü سيروز اولیه مجاری صفراوي ü بيماري هاي خود ايمن از قبيل تب روماتيسمي

اسكن راديواكتيوي یک رهفته قبل از انجام آزمایش، موجب تداخل در نتايج می گردد. دارو های افزایش دهنده: پني سيلين ، پروكائين آميد، هيدرالازين.

30 روز در دمای 20- درجه سانتیگراد