02136901510 09392235511     تهران،پیروزی، صددستگاه، کوچه ایلخان، پلاک 12، طبقه اول، واحد1

آزمایشات

Creatinin , Urine


کد آزمایش

170&153


مورد استفاده

میزان کراتینین ادرار یا کراتینین سرم مرتبط بوده و در محاسبه میزان کلیرانس کراتینین و عملکرد صحیح کلیه به کار می رود.


نام روش اندازه گیری

روش مرجع: HPLC روش ارجح: ژافه (شیمیائی) سایر روشها: آنزیماتیک، سیستم شیمی خشک


نام های مشابه

کراتینین ادرار


نوع نمونه

ادرار 12 یا 24 ساعته و رندم


حجم نمونه

5 ml


نگهداری نمونه

نمونه ادرار ترجیحاً در دمای C◦ 4 نگهداری می شود. پایداری نمونه در این دما 30 روز می باشد.


حمل و نقل نمونه

زنجیره سرد


نیازهای همراه نمونه

سن و جنس بیمار و سابقه بیماری آن را یادداشت کنید.


راهنمای جمع آوری نمونه

1. رژیم غذایی قبل از جمع آوری نمونه ادرار رعایت گردد. 2. از مصرف داروها و مکمل های غذایی که بر میزان دفع کراتینین مؤثر است، اجتناب گردد.


اطلاعات لازم از بیمار

نام و نام خانوادگی سن و جنس بیمار


آمادگی لازم قبل از نمونه گیری

1. نیاز به ناشتایی نمی باشد. 2. جمع آوری صحیح ادرار 24 ساعته رعایت گردد. 3. نیاز به نگهدارنده در زمان جمع آوری ادرار 24 ساعته نمی باشد.


اطلاعات بالینی

قابلیت اطمینان در تعیین کراتینین ادرار 24 ساعته بیمار وابسته به نحوه صحیح جمع آوری ادرار 24 ساعته است.


تفسیر

اندازه گیری کراتینین ادرار 24 ساعته اساساً برای محاسبه کلیرانس کراتینین استفاده می شود. کلیرانس کراتینین شاخص بهتری نسبت به خود کراتینین بوده و با فرمول زیر محاسبه می شود. (ml/min/1.73 m2 ) = کلیرانس کراتینین [(140 – سن بر حسب سال) × 12.2 × وزن (کیلوگرم)× k] / [ ×غلظت کراتینین سرم BSA (m2(] زنان و مردان 85 % : K BSA: سطح بدن کاهش کلیرانس کراتینین نشان دهنده کاهش میزان فیلتراسیون گلومرولی است. این می تواند با توجه به شرایطی مانند بیماری های پیشرونده کلیوی، یا در نتیجه اثرات منفی برگشت پذیر داروهای مشخص یا کاهش نفوذپذیری موثر کلیوی ( برای مثال نارسایی کلیوی) باشد. افزایش کلیرانس کراتینین که هیپرفیلتراسیون نامیده می شود. اغلب در دوره بارداری و در دیابت ملیتوس قبل از نفروپاتی دیابتی مشاهده می شود. همچنین کلیرانس کراتینین با مصرف زیاد پروتئین در رژیم غذایی نیز بالا می رود. افزایش سطح کراتینین ادرار : ورزش، آکرومگالی، ژیگانتیسم، دیابت شیرین، عفونت ها، هیپوتیروئیدیسم و رژیم غذایی پر پروتئین (گوشتی). کاهش سطح کراتینین ادرار : هیپرتیروئیدیسم، آنمی، پارالیزی، دیستروفی عضلانی، آتروفی ن


احتیاط ها

مصرف کاپتوپریل، کورتیکوستروئیدها باعث افزایش مقادیر در شرایط داخل بدن (invivo) و وجود آسکوربیک اسید، آماندول، سفازولین، سفوگزیتین، فروکتوز، لوودوپا، متیل دوپا، نیتروفوران، باعث افزایش در شرایط آزمایشگاهی (invitro) می شود. همچنین مصرف آندروژن ها و استروئیدهای آنابولیک، تیازیدها باعث کاهش مقادیر در شرایط (invivo) خواهد شد. داروهایی که با ترشح توبولار کراتینین تداخل می کنند شامل سایمتیدین، تری متوپریم و پروبنسید می باشد.