361

1. تشخیص عفونتهای هرپسی حاد اولیه. 2. کمک به تشخیص عامل عفونتهای اولیه دستگاه تناسلی. 3. ارزیابی زنان حامله از جهت آنتی‌بادی¬های هرپس سیمپلکس. 4. تعیین مقادیر مثبت سرمی در دریافت‌کنندگان پیوند عضو. 5. بررسی بیماران مبتلا به ضعف سیستم ایمنی و بیماران دچار ضایعات برجسته در مخاط دهان یا ناحیه تناسلی، که علائمی مشابه عفونتهای هرپسی دارند. 6. ارزیابی بیماران دارای تب با علت نامعلوم بویژه در افراد دچار ضعف سیستم ایمنی.

روش مرجع: جداسازی ویروس از محیط کشت سلولی، PCR روش ارجح: رادیو ایمونو اسی (RIA)، آنزیم ایمونو اسی (E

نتی بادی ضد هرپس سیمپلکس ویروس نوع 1 و 2، Herpes Simplex Serology،Herpes Simplex Virus Antibody Tite

سرم، پلاسما

ml 1

1. ترجیحاً پس از جداسازی سرم، آن را تا زمان آزمایش در دمای 2-8oC نگاه دارید. 2. در صورتی که در طی 2 روز آزمایش انجام نشود، آن را در 20oC- نگاه دارید. پایداری نمونه در این دما 14 روز است.

زنجیره سرد

سن و جنس بیمار و سابقه بیماری آن را یادداشت کنید.

1. مطابق دستورالعمل آزمایشگاه از بیمار نمونه خون وریدی گرفته شود. 2. محل خونگیری را از نظر خونریزی بررسی نمایید. در صورت امکان پانسمان نمایید. 3. سرم جدا شده باید شفاف و عاری از فیبرین ، همولیز و یا لیپمیک باشد. 4. در صورت نمونه گیری در خارج از آزمایشگاه، در کوتاه ترین زمان ممکن نمونه به آزمایشگاه ارسال گردد. 5. در صورت استعمال هرگونه داروی آنتی ویرال یا مهارکننده سیستم ایمنی، قبل از نمونه گیری آن را در برگه آزمایش یادداشت نمایید. 6. نمونه گیر می بایست شرح حالی از وضعیت بالینی بیمار از وی پرسیده و در صورت لزوم در برگه آزمایش یادداشت نماید. سن وجنس بیمار را در برگه آزمایش ثبت نمایید. 7. بیمار را از نحوه گرفتن نتایج آگاه سازید.

نام و نام خانوادگی سن و جنس بیمار

1. نمونه ای که به طور مکرر ذوب و فریز گردد. 2. سرم های با همولیز و لیپمیک شدید.

1. نیاز به ناشتایی نمی باشد. 2. جمع‏آوری نمونه بلافاصله پس از شروع علایم حاد باید صورت پذیرد. (دیرتر از یک هفته نباشد

عفونت اولیه با HSV1 یا HSV2 به طور کلاسیک سبب افزایش تیتر آنتی‌بادی می‌شود. استفاده از داورهای ضد ویروسی ممکن است پاسخ‌ آنتی‌بادی را ضعیف کند. مواجهه با هرپس ویروس خیلی شایع است بنابراین وجود آنتی‌بادی علیه HSV معمولاً کمک‌کننده نمی‌باشد. جمع‌آوری سرم‌های دوتایی (paired) برای مشخص‌کردن تیترهای افزاینده معمولاً در تصمیم‌گیری بالینی کمک چندانی نمی‌کند و از این رو روشهای سرولوژی هرپس معمولاً در موارد بالینی به صورت روتین پیشنهاد نمی‌شود. هرپس نوزادی غالباً توسط HSV2 ایجاد می‌شود. تعیین مقادیر منفی سرمی زنان حامله‌ای که همسران آنان مثبت می‌باشند در نزدیکی زمان زایمان توصیه می‌شود. نوزادانی که از مادران سرم منفی به دنیا می‌آیندو مبتلا به عفونت اولیه HSV2 ژنیتال شده اند نسبت به نوزادانی که از مادران سرم مثبت با عفونت مکرر اولیه هرپس ناحیه تناسلی (ژنتیال) به دنیا می‌آیند در خطر بیشتری هستند. این خطر به خصوص در عفونت اولیه مادر در اواخر حاملگی بیشتر است. سرولوژی هرپس در تعیین اینکه زایمان در مادر با ضایعات محتمل هرپسی به صورت سزارین انجام شود یا نه کمک‌کننده نمی‌باشد. همچنین سرولوژی هرپس در تش

تفسیر آزمایش وابسته به فاز اولیه بیماری یا عفونت مجدد آن می باشد. حضور آنتی بادی IgM در سرم نشان دهنده آلودگی حاد به عفونت HSV 1,2 می باشد. از شناسایی آنتی بادی اختصاصی کلاس IgG تا شناسایی اختصاصی گلیکوپروتئین G این ویروسها در تشخیص افتراقی نوع یک از دو HSV استفاده می شود. وجود آنتی بادی کلاس IgG ضد HSV نوع 1 یا 2 اغلب نشاندهنده قرار گرفتن در معرض عفونت پیشین به این ویروس می باشد و لزوماً نشاندهنده ابتلا به عفونت حاد HSV نمی باشد. افزایش تیتر IgM و افزایش چهار برابری تیتر IgG نشاندهنده عفونت فعال می باشد.

• نمونه های دارای همولیز و لیپمیک شدید و ذرات فیبرین ممکن است در آزمایش ایجاد تداخل نماید. • پدیده واکنش متقاطع بین آنتی بادیهای ویروس HSV باویروس واریسلا زوستر (VZV) یا آبله مرغان مشاهده شده است. • وجود آنتی بادیهای هتروفیل IgM در بیماران مبتلا به ویروس EBV (ابشتین- بار) ایجاد نتایج مثبت کاذب می کند. • وجود آنتی‌بادی زمینه‌ای وسیع در جمعیت و واکنش متقاطع HSV2 و HSV1 تفسیر این تست را با مشکل روبرو کرده است. • آزمایش منفی سرولوژی در صورتیکه نمونه گیری زود انجام شده باشد و IgM قابل تشخیص نباشد مشاهده می شود، که در این صورت 14- 7 روز بعد مجدداً نمونه گیری می شود و با همان روش و با سرم قبلی همزمان انجام شود.