385

1-تشخیص عفونت حاد و مزمن هپاتیت ب 2- تعیین عفونت نهفته هپاتیت B در بیماران ناقل این ویروس که تست HBsAg آنها منفی است.

کمی لومینوسانس

Anti Core Antibodies، Anti-Hepatitis B core، Core Antibody IgG/IgM,، HB Core Ab IgG/IgM

تر جیحاً سرم- پلاسما

ml 1

نمونه خون را در ظرف 24 ساعت سانتریفیوژ کرده و سرم را از لخته جدا نمایید. نمونه به مدت 24 ساعت در دمای اتاق و 7 روز در ◦c 4 پایدار است.

زنجيره سرد

محل خونگیری را از نظر خونریزی بررسی نمایید.2-به بیمار مشکوک به هپاتیت گوشزد نمایید که از تماس نزدیک با سایر افراد پرهیز کند.3-تا زمانی که نتایج سرمی خلاف آن را ثابت ننموده، بیمار را باید آلوده در نظر گرفت.پس از نمونه گیری سوزن سرنگ را بلافاصله در ظرف مخصوص (Safety box) بدور اندازید.4-در صورت نمونه گیری در خارج از آزمایشگاه، نمونه را سریعاً به آزمایشگاه بفرستید.5-برای بیماران مشکوک به هپاتیت فرمی از سابقه ابتلاء به بیماری را یادداشت کرده و آن را مستند کنید.

نمونه های لیز و لیپمیک و ایگتریک و فریز کردن و ذوب کردن مکرر .

آزمایش Anti HBc قابل اعتماد ترین روش برای وجود عفونت هپاتیت B در مواردیکه HBsAg منفی است می باشد.2-این آزمایش برای افتراق بین عفونت هپاتیت B حاد، مزمن، و بیمار هپاتیتی بهبود یافته مناسب نیست.3-این آزمایش برای استفاده تشخیصی در شرایط آزمایشگاهی توسط FDA تایید شده و لی برای غربالگری سلول ، بافت و اهدا کنندگان خون بکار نمی رود.4-در صورت مثبت شدن تست Anti HBc ، نتایج باید با سایر مارکرهای سرولوژیک هپاتیت B، افزایش آنزیم های کبدی، علائم و نشانه های بالینی و تاریخچه عوامل خطر همبستگی داشته باشد.5-در افراد سالمی که بر علیه هپاتیت B واکسینه شده باشند Anti HBc وجود ندارد. بنابراین در افرادی که HBsAb دارند و همزمان Anti HBc هم دارند نشاندهنده ابتلاء قبلی به هپاتیت B می باشد.

منفی (عدم حضور آنتی بادی در سرم). کمترین غلظت 0.5 u/ml می باشد.

تفسیر: آنتی بادی ضد آنتی ژن هسته (Core) هپاتیت B یا Anti HBc ، 1 الی 2 هفته پس از تماس با ویروس هپاتیت B ظاهر می شود. در افرادیکه به تدریج از بیماری بهبودی می یابند میزان این آنتی بادی کاهش یافته و در نهایت ناپدید می گردد. اما در سرم افرادیکه به صورت ناقل مزمن در می آیند این آنتی بادی همچنان وجود داشته و نشانه وجود تکثیر ویروس در هپاتوسیتها می باشد. Anti HBc در طی دوره کمون بیماری و قبل از اینکه HBsAb قابل اندازه گیری باشد در سرم ظاهر می شود. در فاصله زمانی میان ناپدید شدن HBsAg و ظهور HBsAb (Window period) که هر دو شاخص HBsAg و HBsAb غایب می باشد وجود Anti HBc می تواند مشخص کننده عفونت اخیر یا آلودگی عفونی بالقوه خونی باشد. در فاز حاد هپاتیت B تیتر بالایی از Anti HBc از نوع IgM مشاهده می شود. در سرم ناقلین مزمن تیتر پایینی از Anti HBc وجود دارد.

معمولترین خطا در روشهای EIA، RIA شستشو ناکافی و یا آلودگی معرف با مواد آلوده می باشد.2-نمونه های دارای فیبرین، آلودگی میکروبی، همولیزه ، لیپمیک و ایکتریک موجب تداخل در آزمایش می گردد.خونی که حاوی مواد ضد انعقاد نامناسب باشد یا بیمارانی که اختلال در تولید لخته دارند ممکن است واکنش مثبت کاذب ضعیف بدهند.4-در روش رادیوایمونواسی تزریق رادیونوکلوئید در هفته قبل از آزمایش ایجاد مثبت کاذب می کند.

30 روز در دمای یخجال