1- ارزیابی وضعیت مایعات بدن و عدم تعادل الکترولیت ها 2- ارزیابی بیماری های مرتبط با هورمون آنتی دیورتیک (ADH) 3- تشخیص وجود اسیدهای آلی، قندها یا اتانول 4- اسمولالیته نقش مهمی در سم شناسی و اقدامات لازم برای بررسی وضع بیمار در حال اغماء دارد.

روش ارجح: freezing poin depression, Vapor

اسمولالیته سرم (خون)/ ادرار ،/ Urine Osmolality , blood

سرم، ادرار تصادفی و 24 ساعته

ml 2 نمونه سرم و 5 ml نمونه ادرار

نمونه در دمای اتاق تا 24 ساعت و در ◦c4 و ◦c20- تا 7 روز پایدار است.

زنجيره سرد

مشخصات کامل بیمار

1- سن بیمار را در برگه آزمایش یادداشت کنید. 2- از مصرف بیش از حد مایعات و الکل قبل از نمونه گیری اجتناب گردد.3- برای گرفتن نمونه ناشتا از بیمار بخواهید تا مثانه اش را حدود ساعت 6 صبح تخلیه نماید و ادرار را دور بریزد. سپس ادرار مربوط به آزمایش را ساعت 8 صبح جمع آوری نماید. 4- وضعیت ناشتایی بیمار را در برگه آزمایش ذکر کنید. 5- پس از نمونه گیری غذا و نوشیدنی برای بیمار فراهم کنید.

نام و نام خانوادگی سن و جنس بیمار

1- نیاز به ناشتایی یا آمادگی بخصوصی نمی باشد. (سرم) 2- در مورد اطفال خون از پاشنه پا گرفته شود. 3- به بیمار تذکر دهید که به منظور آمادگی برای نمونه ادرار ناشتا، ممکن است نیاز به مصرف رژیم غذایی غنی از پروتئین به مدت سه روز پیش از آزمایش دارد. 4- بیمار را راهنمایی کنید که شب قبل از آزمایش یک شام خشک صرف نماید وتا زمان خاتمه آزمایش در روز بعد هیچگونه مایعی ننوشد. (ادرار)

این آزمون اطلاعات ارزشمندی در مورد تعادل مایعات و الکترولیت های بدن فراهم می آورند. اسمولالیته در اثر کم آبی افزایش و در اثر پرآبی کاهش می یابد.اندازه گیری همزمان اسمولالیته ادرار و اسمولالیته سرم، تفسیر و ارزیابی مشکلات تعادل مایعات بدن را آسانتر خواهد کرد.اسمولالیته ادرار در مقایسه با وزن مخصوص، معیار دقیق تری برای تعیین غلظت ادرار می باشد.افزایش شکاف بین اسمولالیته اندازه گیری شده با اسمولالیته محاسبه شده ممکن است نشان دهنده مصرف سمومی از قبیل اتیلن گلیکول، متانول و ایزوپروپانول باشد.

بزرگسالان/کهنسالان :mmol/kg 295- 285 یا mOsm/kg H2O 295- 285

افزایش سطح اسمولالیته سرم: 1- در بیماران هیپرناترمی (افزایش سدیم خون)، هیپرگلیسمی، هیپرگلیسمی غیر ستونی هیپراُسمولار، کتوز و اَزتمی، تعداد ذرات حل شده در خون افزایش یافته و اسمولالیته سرم بالا می رود. 2- در کم آبی به علت عدم جایگزینی آب از دست رفته، اُسمولالیته خون( سرم) افزایش می یابد. 3- مصرف اتانول، متانول یا اتیلن گلیکول موجب به هدر رفتن و دفع آب آزاد از کلیه ها در نتیجه افزایش اُسمولالیته سرم می گردد. علاوه بر این محصولات جانبی این داروها نیز خود موجب افزایش تعداد مواد حل شونده در خون شده و اُسمولالیته را افزایش می دهد. م4- در اورمی، دیابت بی مزه، نکروز توبولی کلیه و پیلونفریت شدید تغلیظ ادرار به خوبی انجام نشده، آب آزاد اتلاف می گردد و اُسمولالیته سرم افزایش می یابد. کاهش سطح اسمولالیته سرم: 1- زیاد شدن مقدار آب بدن به طوری که بیشتر از مقدار دفعی آن گردد موجب تجمع آب اضافی آزاد در خون شده و اسمولالیته را کاهش می دهد.2- در سندرم ترشح نامناسب ADH (SIADH) با وجود عوامل مهارکننده طبیعی ترشح این هورمون به طور نامناسبی ترشح می شود. در نتیجه مقدار زیادی آب از کلیه

مصرف گلوکز و اوره در سرم باعث افزایش در شرایط آزمایشگاهی و مصرف کاربامازپین، کلرتالیدون، سیس پلاتین، سیکلوفسفامید، فلوکستین و تیازیدها باعث کاهش اسمولالیته در شرایط داخل بدن می شود.در ادرار مصرف گلوکز، اوره باعث کاهش اسمولالیته در شرایط آزمایشگاه و مصرف عوامل ضد درد، کاربامازپین و سیکلوفسفاماید باعث افزایش و مصرف استوهگزامید، گلی بنکلامید، لیتیم، ورزش و گرسنگی باعث کاهش اسمولالیته ادرار در شرایط داخل بدن خواهد شد.

یک ماه در 30- درجه سانتیگراد