02136901510 09392235511     تهران،پیروزی، صددستگاه، کوچه ایلخان، پلاک 12، طبقه اول، واحد1

آزمایشات

HAVAb- IgM


کد آزمایش

380


مورد استفاده

1. تشخیص عفونت حاد و ابتلاء اخیر به ویروس هپاتیت A. 2. افتراق هپاتیت A از انواع دیگر هپاتیت.


نام روش اندازه گیری

روش مرجع: ELISA (Enzyme-linked immunosorbent assay) روش ارجح: ELISA سایر روشها: RIA، MEI


نام های مشابه

: Anti-HAV, IgM، Anti-Hepatitis A IgM، HAVABS IgM, Serum، Hepatitis A Viral AB IgM


نوع نمونه

سرم، پلاسما


حجم نمونه

ml 1


نگهداری نمونه

§ نمونه خون را در ظرف 24 ساعت سانتریفیوژ کرده و سرم را از لخته جدا نمایید. نمونه به مدت 24 ساعت در دمای اتاق و 7 روز در ◦c 4 پایدار است. § برای نگهداری طولانی تر نمونه را در ◦c 20- قرار دهید.


حمل و نقل نمونه

زنجیره سرد


نیازهای همراه نمونه

سن و جنس بیمار و سابقه بیماری آن را یادداشت کنید.


راهنمای جمع آوری نمونه

1. محل خونگیری را از نظر خونریزی بررسی نمایید. 2. به بیمار مشکوک به هپاتیت گوشزد نمایید که از تماس نزدیک با سایر افراد پرهیز کند. 3. تا زمانی که نتایج سرمی خلاف آن را ثابت ننموده، بیمار را باید آلوده در نظر گرفت. 4. پس از نمونه گیری سوزن سرنگ را بلافاصله در ظرف مخصوص (Safety box) بدور اندازید. 5. در صورت نمونه گیری در خارج از آزمایشگاه، نمونه را سریعاً به آزمایشگاه بفرستید. 6. برای بیماران مشکوک به هپاتیت فرمی از سابقه ابتلاء به بیماری را یادداشت کرده و آن را مستند کنید.


اطلاعات لازم از بیمار

نام و نام خانوادگی سن و جنس بیمار


معیار رد نمونه

ü نمونه همولیزه شدید. ü نمونه لیپمیک شدید. ü نمونه ایکتریک شدید. ü فریز کردن و ذوب کردن مکرر ü استفاده از نمونه های حاوی فیبرین، آلودگی میکروبی و غیر شفاف توصیه نمی شود.


آمادگی لازم قبل از نمونه گیری

1. نیاز به ناشتایی نمی باشد. 2. نمونه گیر باید قابلیت انتقال هپاتیت از طریق خون آلوده را در نظر بگیرد.


اطلاعات بالینی

· نتایج مثبت کاذب ممکن است به علت واکنش متقاطع حضور آنتی بادی از دیگر عفونت های ویروسی یا بیماری های زمینه ای مشاهده شود. · نتایج مثبت با سابقه بالینی بیمار و اپیدمیولوژی بیماری در ارتباط است.


تفسیر

تستهای سرولوژی وجود IgM-Ab را بر علیه پروتئینهای کپسید ویروس نشان می دهد و در حدود 6 ماه در سرم پایدار است. حضور IgM در سرم نشاندهنده حاد یا تحت حاد بودن بیماری است . IgM در حدود 3 تا 4 هفته پس از تماس و درست پیش از افزایش آنزیمهای کبدی در خون افزایش می یابد. سطح IgM غالباً در طی 8 هفته به حد طبیعی باز می گردد. نتایج مثبت نشاندهنده وضعیت حاد بیمار یا ابتلاء اخیر آلودگی به این ویروس (کمتر از 6 ماه) می باشد. در صورتی که بیمار در کمتر از دو هفته به این ویروس آلوده شده باشد، نتایج آزمایش ممکن است منفی گزارش شود.


احتیاط ها

· نمونه های دارای فیبرین، آلودگی میکروبی، همولیزه ، لیپمیک و ایکتریک موجب تداخل در آزمایش می گردد. · استفاده از سدیم اُزاید به عنوان نگهدارنده در روش های ایمونو اسی به دلیل واکنش آنزیمی با کونژوگه موجب تداخل در نتایج آزمون می گردد. · واکنش متقاطع با آنتی بادیهای غیر اختصاصی منجر به نتایج مثبت کاذب می گردد.


مدت زمان نگهداری نمونه پس از انجام آزمایش

30 روز در دمای 20- درجه سانتیگراد