486

جهت بررسي عوامل عروقي و پلاكتي هموستاز به كار مي رود. این آزمون غالباً بر روی بیماران، قبل از عمل جراحی به منظور اطمینان از کارایی کافی هموستاز انجام می شود.

نمونه گیری به روش Duke

زمان سيلان، زمان خونروی Duke؛ زمان خونریزی Ivy؛ زمان خونروی Mielke؛ زمان خونروی Simplate

مشخصات کامل بیمار

نام و نام خانوادگی سن و جنس بیمار

1. به بيمار توضيح دهيد نيازي به ناشتايي نمي باشد. 2. به بیمار هشدار دهید که ممکن است اندکی ناراحتی به سبب جراحت پوستی ناشی از آزمایش احساس کند.

• استفاده اصلی از BT بعنوان معیاری از فعالیت پلاکت است ولی به علت عدم صحت و ویژگی بطور کلی چندان مفید نیست. • وجود تنها يك بار، B.T طولاني نمي تواند به طور قطعي وجود اختلال را ثابت نمايد، زيرا ممكن است در طي آزمايش، رگ خوني بزرگتري بريده شود و زمان انعقاد را طولاني تر سازد كه در اين مورد علت آن نقص هموستاز نبوده بلكه به سبب آن است كه قطر رگ بزرگتر ازآن مي باشد كه بدون اعمال فشار خونريزي بند آيد. • از عوارض بالقوه این آزمایش می توان به عفونت پوست و خونریزی شدید در محل آزمایش اشاره کرد.

طولانی گشتن زمان سیلان در موارد زیر مشاهده می شود: 1. افراد دچار نقصان تعداد یا عملکرد پلاکتها. 2. بیماران مبتلا به انعقاد منتشر داخل عروقی (DIC) که پلاکتهای آنان مصرف شده است. 3. مبتلایان به اورمی؛ زیرا دچار نقصان تعداد و عملکرد پلاکتها می شوند. 4. افراد دچار افزایش شکنندگیی مویرگی ناشی از بیماری کلاژن عروقی، بیماری کوشینگ یا سندروم هنوخ- شون لاین (پورپورا). 5. زیاده روی در مصرف وارفارین (کومادین). 6. مصرف داروهای ضد التهاب (مانند آسپرین، ایندومتاسین).

• حساسیت و اختصاصیت این آزمایش پایین است. • شمارش پلاکت زیر 100000/ml، هماتوکریت پایین، مصرف آسپرین و سایر داروهای مهارکنندة پلاکتی سبب افزایش BT می‏گردند. • عوامل مختلفی قادرند با انجام تست تداخل نمایند که شامل ضخامت پوست، درجه حرارت بدن، خصوصیات عروق خونی، جهت ورود تیغ لانست (افقی یا عمودی) و محل شکاف می‏باشند. افزایش دهنده ها: تميز نمودن شديد محل جراحت، افزايش دماي بدن، مصرف الكل، ضد انعقادها، دكستران، ايندومتاسين، ساليسيلات ها، استرپتوكيناز، آلوپورپنول، آمپی سیلین، پنی سیلین G، هالوتان، داروهاي ضد التهابي غير استروئيدي(NSAIDs)، اوروكيناز، وارفارين کاهش دهنده ها: كاهش دماي بدن، مصرف دسموپرسین و اریتروپویتین. موارد منع کاربرد: • افرادی که مشخص گردیده که تعداد پلاکتهای آنان پایین است. • بیمارانی که قادر به همکاری نیستند. • بیمارانی که نمی توان بازوبند فشار خون را روی بازویشا بست (مانند افراد دچار سلولیت) • افرادی که سابقه ایجاد کلویید دارند ( باید به آنان گوشزد نمود که احتمال پیدایش اسکار وجود دارد). • مبتلایان به تغییرات پوستی ناشی از سالخوردگی (مویرگهای این افراد شکننده می باشد و