60

1. كمك به تشخيص افتراقي انفراکتوس میوکارد ((MI، انفاركتوس ريوي، كم خوني ها و بيماري هاي كبدي، 2. پي گيري پاسخ بيمار به بعضي از انواع شيمي درماني ها 3. كمك به تشخيص بيماري هاي كليوي، عضلاني- اسكلتي و مغزي.

روش ارجح: فتومتری تبدیل لاکتات به پیروات (C◦30) سایر روشها: SCE(C◦37)، LDH-L، BMD(C◦37)

لاکتات دهیدروژناز، Lactate Dehydrogenase (LD)

سرم یا پلاسمای هپارینه

0.5 میلی لیتر

• به علت ناپایداری آنزیم LDH نمونه هرچه سريعتر مورد آزمايش قرار گيرد. • سرم در دماي C◦ 4 به مدت 48 ساعت و در دمای C◦20- به مدت 30 روز پایدار است.

زنجیره سرد

سن و جنس بیمار و سابقه بیماری آن را یادداشت کنید.

1. بسياري از بيماري ها مي تواند موجب افزايش LDH گردند بنابراين وضعيت بيماري فرد را روي برگه آزمايش ذكر کنید. 2. به منظور ارزیابی الگوی زمانی افزایش آنزیم، زمان و تاریخ نمونه گیری را بر روی برگه آزمایشگاه بنویسید. 3. سن بیمار را در برگه آزمایش یادداشت کنید. 4. از CSF نیز می توان برای سنجش استفاده کرد.

نام و نام خانوادگی سن و جنس بیمار

هموليز شدید نمونه موجب رد نمونه مي شود.

نیاز به ناشتایی یا آمادگی بخصوصی ندارد.

حاملگي مي تواند موجب افزايش سطح LDH گردد.

در سراسر بدن وجود دارد. از این رو سطح LDH کل شاخص اختصاصی برای آسیب یا بیماری عضو خاص نمی باشد.LDH حاوی 5 ایزوآنزیم (LDH-1,2,3,4,5) می باشد. ایزوآنزیمها اختصاصی تر می باشند و بیشتر به تشخیص کمک می کنند. چنانچه LDH-1 بیشتر از LDH-2 گردد، قویاً مشکوک به انفارکتوس میوکارد می شویم. به این پدیده Flipped LDH گویند. افزایش LDH-5 به تنهایی معمولاً نشانه آسیب یا بیماری سلولهای کبدی است. مقادیر LDH در طی عمر تا حد زیادی تغییر می کنند. افزایش سطح: انفاركتوس ميوكارد، بيماري ريوي ( انفاركتوس ، آمبولي، پنوموني، نارسايي احتقاني قلب ) ، بيماري كبدي ( هپاتيت، سيروز فعال، نئوپلاسم) ، بيماري گلبول قرمز (آنمي همولیتيك يا مگالوبلاستيك، تخريب RBC توسط دريچه هاي مصنوعي قلب) ‌، بيماري و آسيب عضله اسكلتي ( ديستروفي عضلاني، بدنبال انجام ورزش شديد، تروماي عضله)، بيماريهاي پارانشيم كليه (انفاركتوس ، گلومرولونفريت ، نكروز حاد توبولي ، رد پيوند كليه) ایسكمي و انفاركتوس روده ، نئوپلاسم ها، تومورهاي بيضه، لنفوم و ساير تومورهاي سيستم رتيكولواندوتليال، تومورهاي بدخيم توپر و پيشرفته، پانكراتيت، بيماري يا آسيب هاي منتشر

افزایش دهنده ها: هموليز ، ورزش شديد، الكل، داروهاي بيهوشي، آسپرين، كلوفيبرات ، فلورايد ها، ميترامايسين، ناركوتيك ها، پروكائين آميد، ايمي پرامين، انترفرون، كتوكونازول، نيتروفورانتوئين، تتراسايكلين کاهش دهنده ها: اسيد آسكوربيك

30 روز در دمای 20- درجه سانتیگراد