326

ارزیابی مبتلایان به زخمهای پپتیک.بررسی بیماران مبتلا به آکلروهیدریا ( نقص در تولید اسید معده) و آنمی پرنیشیوز.بررسی بیماران مشکوک به سندرم زولینجر الیسون (Zollinger-Ellison syndrome) یا سندرومZE .تشخیص گاسترینوما. اندازه گیری گاسترین روی سرم های basal و تحریک شده با سکرتین (secretin-stimulated) بهترین تست آزمایشگاهی برای تشخیص گاسترینوما می باشد.

الایزا (ELISA)

گاسترین، Gastrin, S

Serum

ml 1

شرایط نگهداری: نمونه درC 4o به مدت 4 ساعت و درC -20oتا 30 روز پایدار است. برای نگهداری طولانی تر نمونه را در 70oC- نگه دارید.

زنجيره سرد

سرم­هایی که 48 ساعت در دمایC 4o بوده­اند تا 50% کاهش فعالیت را نشان می­دهند.

نمونه های غیر ناشتا 2-همولیز شدید نمونه

به مدت 12- 8 ساعت ناشتایی قبل از نمونه گیری لازم می باشد. نوشیدن آب مانعی ندارد.2-افرادی که الکل مصرف می نمایند می بایست 24 ساعت قبل از انجام آزمایش از مصرف الکل خودداری نمایند.3-به منظور انجام آزمون تزریق کلسیم (Calcium Infusion simulation Test)، 15 mg گلوکونات کلسیم را به صورت داخل وریدی تزریق می کنند. سپس سطح گاسترین سرم قبل از تزریق، با نمونه هایی که هر یکساعت یکبار تا 4 ساعت گرفته می شود مقایسه می گردد.4-به منظور انجام آزمون سکرتین (Secretin challenge Test)، 2unit/kg procine secretin را داخل وریدی تزریق نمایید. سطح گاسترین سرم قبل از تزریق و سپس در فواصل 2، 5، 10، 15 و 20 دقیقه اندازه­گیری می شود.

گاسترین توسط سلولهای G واقع در بخش دیستال معده (ناحیه آنتروم) تولید شده و محرک قوی ترشح اسید معده می باشد.سطح گاسترین سرم در مبتلایان به زخم های پپتیک، طبیعی است در حالی که در بیماران دچار سندروم ZE یا هیپرپلازی سلول G بسیار بالا می باشد.سطح گاسترین در بیمارانی که از داروهای ضد اسیدی برای التیام زخم پپتیک استفاده می کنند، یا تحت جراحی زخم پپتیک قرار گرفته اند و یا گاستریت آتروفیک دارند ( در پاسخ به محیط قلیایی معده) بالا می رود. اما این افزایش به اندازه آنچه در مبتلایان به سندروم ZE یا هیپرپلازی سلول G مشاهده می شود نمی باشد.سرطان معده معمولاً با محیط قلیایی فاقد اسید همراه است که محرک قوی ترشح گاسترین می باشد.در نارسایی مزمن کلیوی، نیمه عمر گاسترین طولانی شده و منجر به افزایش سطح گاسترین در سرم می گردد.در انسداد پیلور، معده متسع می گردد. اتساع معده منجر به افزایش ترشح گاسترین می گردد.

Up to 115

گاسترین توسط سلول­های نورواندوکرین G که در آنتروم معده و گاهی سایر مناطق دستگاه گوارش قرار دارند ترشح می­شود. گاسترین سبب ترشح اسید معده و رشد سلول­های شبه انتروکرومافین مترشحه هیستامین، در مخاط معده می­شود که در هیپرگاسترینومی مزمن این سلول­ها دچار هیپرپلازی می­شوند. از نظر بالینی، اندازه­گیری گاسترین به منظور تشخیص تومورهای کارسینوئید مترشحه گاسترین (گاسترینوما) انجام می­گیرد. شایع­ترین محل گاسترینوما در دئودنوم یا پانکراس بوده که سبب سندرم زولینگر – الیسون (ZE) می­شود. کارسینوئیدهای معده همراه با گاستریت مزمن آتروفیک و بصورت اسپورادیک (نادر) هم اتفاق می­افتند. سلول­های G به ندرت ممکن است در غدد لنفاوی هم یافت شوند.

بلع غذای غنی از پروتئین می­تواند منجر به یک افزایش 2 تا 5برابری سطح طبیعی در گاسترین سرم شود.در بیماران دیابتی که انسولین دریافت می­کنند ممکن است بطور کاذب سطوح گاسترین افزایش یافته باشد.داروهایی که ممکن است سطح گاسترین سرم را افزایش دهند عبارتند از آنتی اسیدها، عوامل بلوک کننده H2 مثل رانی­تیدین و مهار کننده­های پمپ هیدروژن (امپرازول).داروهایی که ممکن است سبب کاهش سطوح گاسترین شوند عبارتند از آنتی کولینرژیک­ها، ضد افسردگی­های سه حلقه­ای و آتروپین.جراحی زخم پپتیک موجب پیدایش محیط قلیایی می گردد که خود قویترین محرک ترشح گاسترین است.قهوه، آمینو اسیدهای خوراکی و نمک ها خوراکی کلسیم دار همچون کربنات کلسیم و کلرید کلسیم و کاتکول آمین ها ( اپی نفرین، نوراپی نفرین و دپامین) منجر به افزایش سطح گاسترین می گردد.

30 روز در دمای 20- درجه سانتیگراد