تشخیص افتراقی هیپر کلسمی. تشخیص افتراقی هیپر پاراتیروئیدی اولیه، ثانویه و نوع سوم. تشخیص هیپو پاراتیروئیدیسم. پایش بیماران با نارسایی کلیوی مرحله نهایی (ESRD) که دچار عارضه احتمالی استئو دیستروفی کلیوی شده اند.

Immunochemiluminescence

هورمون پاراتیروئید، پاراتورمون، Intact PTH

سرم

ml 1

نمونه ها پس از جداسازی باید سریعاً فریز شوند. نمونه در 4 درجه سانتیگراد، 24 ساعت و در ◦c20- تا 3 ماه پایدار است.

سرم را جدا و فریز و یا در دمای کمتر از 10 درجه سریعا منتقل شود.

مشخصات کامل بیمار

در کوتاهترین زمان ممکن جداسازی انجام گیرد. زمان نمونه گیری را روی برگه آزمایش ثبت کنید، زیرا آهنگ تغییرات روزانه بر نتایج آزمون تأثیر می گذارد. نمونه حتماً باید با سانترفیوژ یخچال دار جدا شود. نمونه باید سریعاً فریز شود. بهتر است لوله ها از قبل سرد شده باشند. جابه جایی نمونه باید در دمای پایین و روی یخ خشک انجام شود.

نام و نام خانوادگی سن و جنس بیمار

همولیز سرم موجب رد نمونه می گردد.

بیمار باید به مدت 12 ساعت ناشتا باشد اما نوشیدن آب مانعی ندارد. نمونه گیری در صبحگاه (6 تا 8 صبح) صورت گیرد، زیرا آهنگ تغییرات روزانه بر نتایج آزمون تأثیر می گذارد. در صورت شبکار بودن بیمار، آزمایشگاه را مطلع سازید.

این آزمون بطور روتین برای مبتلایان به نارسایی مزمن کلیوی(CRF) استفاده می شود. سطح PTH تحت تأثیر تغیرات روزانه قرار دارد. بیشترین مقدار آن در حدود 2 am (2 صبح) و کمترین مقدار آن در حدود 2 pm (2 بعد از ظهر) است. معمولاً نمونه خون 8 am (8 صبح) گرفته می شود. مقادیر PTH سرم بایست همراه با مقادیر سرمی کلسیم و فسفر تفسیر گردد و بطور کلی تظاهرات بالینی و سابقه ای از بیمار نیز مد نظر قرار گیرد. محدوده مرجع طبیعی، ممکن است بر اساس مکان های جغرافیایی جمعیت مورد مطالعه متفاوت باشد. در موارد نادر، تداخل می تواند به علت تیتر بسیار بالایی از آنتی بادی ها در واکنش به روتنیم یا استرپت آویدین رخ دهد. در بیمارانی که دوز بالا (5 میلی گرم در روز) بیوتین جهت درمان دریافت می کنند، نمونه باید حداقل 8 ساعت پس از آخرین دوز تجویز بیوتین جمع آوری شده باشد.

pg/ml 10 – 65 یا ng/L 10 – 65

تفسیر: این آزمون به منظور تشخیص هیپر پاراتیروئیدی و افتراق علت هیپرکلسمی پاراتیروئیدی از غیر پاراتیروئیدی مورد استفاده واقع می شود. افزایش سطح PTH در بیماران مبتلا به هیپرپاراتیروئیدی ( اولیه، ثانویه و نوع سوم)، افراد دچار تومورهای نابجای غیر پاراتیروئیدی مترشحه PTH (هیپر پاراتیزوئیدی کاذب) مشاهده می شود. همچنین ممکن است در اثر پاسخ جبرانی طبیعی به هیپوکلسمی در مبتلایان به سوء جذب یا کمبود ویتامین D دیده شود. معمولاً آدنوم پاراتیروئید عامل هیپرپاراتیروئیدی اولیه است و تنها در موارد اندکی ناشی از سرطان پاراتیروئید می باشد. در این بیماران سطح PTH و کلسیم بالا است. هیپر پاراتیروئیدی ثانویه به علت پاسخ شدید غده پاراتیروئید به عدم حساسیت کلیه به PTH در مبتلایان به نارسایی مزمن کلیوی (CRF) است. در این بیماران سطح کلسیم سرم به طور مزمن در واکنش به سطح دائماً بالای فسفات ( که کلیه ها قادر به دفع آن نمی باشند) پایین است. پاراتیروئید نیز در پاسخ به سطح دائماً پایین کلسیم به طور مداوم تحریک می شود تا سطح کلسیم را در حد طبیعی نگاه دارد. به چنین حالتی هیپرپاراتیروئیدی ثانویه گویند. در این بیماران

تزریق اخیر رادیو ایزوتوپها، در صورت بکارگیری روش رادیوایمونو اسی، ایجاد تداخل می نماید. افزایش لیپیدها و ترشح شیر PTH را بالا می برد. دارو های افزایش دهنده : فسفات ها، ضد تشنج ها، استروئید ها، ایزونیازید، لیتیم، ریفامپین. دارو های کاهش دهنده : سایمتیدین، پین دولول، پروپرانولول.

30 روز در دمای 20- درجه سانتیگراد