02136901510 09392235511     تهران،پیروزی، صددستگاه، کوچه ایلخانی، پلاک 12، طبقه اول، واحد1

آزمایشات

Fasciola Hepatica, Antibody IgG


کد آزمایش

229


مورد استفاده

1. تشخیص عفونت اولیه به کرم فاسیولا و تأیید فاسیولازیس مزمن. 2. پیگیری پس از درمان حداکثر تا یکسال پس از عفونت اولیه.


نام روش اندازه گیری

روش مرجع: ایمونوبلاتینگ (IB) روش ارجح: ELISA، FAST (Falcon assay screening test microtiter plate sys


نام های مشابه

آنتی بادی ضد فاسیولا هپاتیکا، Anti Fasciola Antibody، F. Hepatica Antibody ، Fasciolasis Test


نوع نمونه

سرم، پلاسما


حجم نمونه

0.5 میلی لیتر


نگهداری نمونه

نمونه به مدت 2 روز در دمای 2-8oC و به مدت طولانی تر در 20oC- پایدار است.


حمل و نقل نمونه

زنجیره سرد


نیازهای همراه نمونه

سن و جنس بیمار و سابقه بیماری آن را یادداشت کنید.


راهنمای جمع آوری نمونه

1. مطابق دستورالعمل آزمایشگاه از بیمار نمونه خون وریدی گرفته شود. 2. محل خونگیری را از نظر خونریزی بررسی نمایید. 3. سرم جدا شده باید شفاف و عاری از فیبرین ، همولیز و یا لیپمیک باشد. 4. بالافاصله پس از جداسازی سرم آن را جهت انجام آزمایش به بخش مربوطه انتقال دهید. در غیر این صورت نمونه را فریز نمایید. 5. در صورت نمونه گیری در خارج از آزمایشگاه آن را در کوتاه ترین زمان ممکن به آزمایشگاه ارسال نمایید.


اطلاعات لازم از بیمار

نام و نام خانوادگی سن و جنس بیمار


معیار رد نمونه

1. نمونه ای که به طور مکرر ذوب و فریز گردد. 2. سرم های با همولیز و لیپمیک شدید.


آمادگی لازم قبل از نمونه گیری

نیاز به ناشتایی یا آمادگی بخصوصی ندارد.


اطلاعات بالینی

فاسیولا هپاتیکا انگلی از کلاس ترماتودا که بیشتر در دامها ایجاد بیماری می کند ولی ابتلای انسانها به این بیماری نیز به کرات گزارش گردیده است. در ایران در استان های مازندران و گیلان شایع است و به کرم کپلک یا زالوی کبدی معروف است. میزبان واسط آن گوسفند، بز و برخی ناشخورکنندگان می باشد. انسان میزبان تصادفی انگل بوده و آلودگی در انسان توسط خوردن گیاهان آلوده به متاسرکر ایجاد می شود. به دلیل ورود انگل به کبد و مهاجرت آن به مجاری صفراوی تخریب نسج کبد صورت می گیرد. کرم بالغ در مجاری صفراوی باعث گشادی و ضایعات میکانیکی و سمی در مجاری صفراوی می گردد.• برای دیدن تخمهای کرم در مدفوع حداقل باید هفت تا یازده هفته از زمان عفونت گذشته باشد. • از معتبرترین روشها جهت تشخیص فاسیولازیس روش ELISA می باشد. در این روش می توان آنتی بادیهای ضد فاسیولا را دو تا چهار هفته پس از ابتلا به کرم شناسایی نمود. • در ایران موارد شیستوزوما نادر است. بنابراین اختصاصیت نست بالا می باشد. • تشخیص قطعی بیماری با دیدن تخم انگل در مدفوع یا توباژ دوازدهه صورت می گیرد. • تستهای ثبوت مکمل و تست ممانعت از هماگلوتیناسیون و برخی تستها


تفسیر

تیتر های بیشتر از 1/128 در روش ایمونو اسی آنزیمی مثبت تلقی می شود. حساسیت روش ELISA و FAST بیش از 95% می باشد. در صورتیکه از آنتی ژنهای 63، 17 و 12 کیلودالتون استفاده شود حساسیت 100% می باشد. میزان آنتی بادیهای ضد فاسیولا 12- 6 ماه پس از درمان کاهش می یابد. بنابراین برای پیگیری سیر درمان موفقیت آمیز آزمایشات سرولوژی کاربرد خوبی دارد. آنتی بادیهای فاسیولا در مرحله اول بیماری که هنوز تخم ها در مدفوع ظاهر نشده اند قابل تشخیص می باشد. آنتی بادیهای ضد فاسیولا را دو تا چهار هفته پس از ابتلا به کرم و پنج تا شش هفته قبل از ظاهر شدن تخم کرم قابل شناسایی میباشد. محل اصلی استقرار انگل طی مهاجرت کبدی در مجاری صفراوی است. در مراحل انتهایی ممکن است که ضایعات دچار عفونت باکتریایی شوند که به سیروز منجر می گردد. موارد اکتوپیک آن در لوزالمعده، قفسه سینه، بافت زیر جلد و مغز مشاهده شده است.


احتیاط ها

• در روش ELISA و Fast ELISA امکان پدیده واکنش متقاطع با شیستوزومیازیس وجود دارد. • در صورتی که فرد کبد آلوده حاوی تخم را مصرف کند می تواند منجر به نتایج مثبت کاذب(سودوفاسیولازیس) گردد.